Toen ik na vier jaar Gelderlander bij Janssen Pers in het Noord Limburgse Gennep belandde wilde ik eigenlijk maar een ding: naar de radio. Het liefst natuurlijk als DJ, maar na proefuitzendingen bij Radio Noordzee in 1974 en de AVRO in 1976 zat dat er blijkbaar niet in. Misschien woonde ik in het zuiden toch te ver van het vuur; misschien moet je daar naast het hebben van een portie kwaliteit ook gewoon dagelijks de vloer platlopen. En jezelf ergens binnen lullen!
Op de redactie van weekblad-uitgeverij Janssen Pers in Gennep
Overigens heb ik in 1976 de kans gehad om de muziek in te gaan en bij platen- maatschappij CBS te gaan werken: als medewerker van de promotie-afdeling met uitzicht op meer. Maar ik had toen net een huis-met-hypotheek en zou voor die job naar het westen moeten verhuizen. Ik heb dat toen niet gedaan en heb daar nooit spijt van gehad. Integendeel! Maar goed: de radio was het ultieme doel. Was het niet als DJ, dan maar als journalist. Tijdens deelnames aan Limburgse DJ-kampioenschappen in de late 70’s (twee keer eerste, een keer tweede!) kwam ik in contact met Alf Poel en Jan Marutiak. Beiden zaten in de jury, maar waren ook verantwoordelijk voor de (sport)programma’s van de ROZ, de Regionale Omroep Zuid, de voorloper van de regionale omroep L1. Of ik interesse had om voor hun radiosportprogramma op zondag top-amateurwedstrijden in Noord-Limburg te bezoeken en interviews na afloop te maken? Clubs als Venray, Blerick, Wilhelmina ’08 uit Weert en Volharding uit Vierlingsbeek speelden toen hoofdklasse en om die vier clubs ging het voornamelijk. Omdat ik in mijn jaren bij Janssen Pers (geen familie, dubbele S!) naast mijn muziekpassie al een voorkeur voor sport in het bijzonder had gekregen, hapte ik snel toe. Het werk bij Janssen Pers omvatte naast het bezoeken van raadsvergaderingen in Gennep, Groesbeek, Mook en Bergen voornamelijk het herschrijven van ingestuurde persberichten. Niets ten nadele van die werkzaamheden: ik heb er ongelooflijk veel geleerd En het heeft mij mede gevormd tot de journalist die ik nu ben. Maar het was niet echt mijn ding!
Op de regie-stoel tijdens een sportuitzending bij Omroep Brabant in 1982
De werkzaamheden voor de ROZ hebben mij in een latere fase zeker geholpen bij mijn sollicitatie naar de functie van sportredacteur radio bij Omroep Brabant in Eindhoven. Dat was in 1980. Grappig trouwens: ik werd aangenomen door toenmalig hoofdredacteur Jacques Grijpink, maar mocht met mijn stem niet presenteren op de radio, want ik sprak te Haags. Niet Brabants genoeg! Teveel broodje-ei-met-ui dus! Dat is later wel veranderd en van 1982 tot 1986 heb ik veel programma’s van Omroep Brabant gepresenteerd. En: ik zat bij de radio! Regionale omroepen waren in die jaren een kweekvijver voor de omroepen in Hilversum en vanaf 1985 ging ik incidenteel al iets doen voor NOS Langs de Lijn. Als ik eens een PSV-primeurtje had, wilde Langs de Lijn graag mijn interview hebben, op zaterdag werkte ik regelmatig samen met NCRV Zaterdagsport. Toen in 1986 de functie eindredacteur sport bij de NCRV vacant kwam, was dat mijn stap naar Hilversum. Als sportverslaggever van de NCRV werd je aan de NOS ‘uitgeleend’ voor grote gezamenlijke uitzendingen. Ook het programma Langs de Lijn was zo’n gezamenlijke uitzending! Door de week presenteerde ik op twee dagen Hier en Nu, de actualiteitenrubriek van de NCRV (lees ook mijn blog over Nelson Mandela eens!), op vrijdagavond en zaterdagmiddag presenteerde ik het sportprogramma van de NCRV en op woensdagavond en zaterdagavond werkte ik voor Langs de Lijn van de NOS. Op zondag niet, want NCRV’ers mochten in die tijd uit geloofsovertuiging niet op zondag werken. Vond ik als niet-praktiserend katholiek niet erg trouwens!
Uitzending NCRV Zaterdagsport, samen met Rocky Tuhuteru in 1990.
Mijn eerste wedstrijd voor Langs de Lijn deed ik op 10 mei 1986, vlak voor mijn overstap van Omroep Brabant naar de NCRV: PSV-Go Ahead Eagles (8-2) en jullie weten, daar is het niet bij gebleven. Ik heb uiteindelijk precies 20 jaar voor NOS Langs de Lijn gewerkt. Eerst als NCRV-medewerker tot 1993. Toen de NCRV met haar sportprogramma’s op Radio 3, toen nog Hilversum 3, stopte, ben ik verder gegaan als freelancer en heb nog tot 2006 voor Langs de Lijn gewerkt: als presentator van uitzendingen, als verslaggever bij sportevenementen. Dankzij de NOS en NCRV –en daar ben ik hen nog steeds dankbaar voor- heb ik de hele wereld gezien! Olympische Spelen van 1988 in Seoel, 1992 in Barcelona, winterspelen dat jaar in Albertville, 1996 in Atlanta, 2000 in Sydney. EK’s en WK’s voetbal in Duitsland, Italie, Frankrijk, Engeland en Nederland/Belgie, vele Europese wedstrijden inclusief de finales Ajax-Lokomotiv Leipzig in ’87 in Athene en PSV-Benfica in ’88 in Stuttgart en de FA-cup-finale tussen Wimbledon en Liverpool (Wimble done it!!) in mei 1988. Ik heb diverse interlands van Oranje voor de NOS verslagen. Vaak ook als man voor de interviews na afloop. Twee steken er bovenuit: eerst Nederland-België in 1985, het duel waardoor Oranje NIET naar het WK in Mexico in 1986 ging, en de EK-kwalificatiewedstrijd Nederland-Cyprus met het bom-incident in oktober 1987. Maar ik was ook bij het WK Volleybal in Brazilië in 1990 en op Wimbledon in 2001 met de roemruchte finale tussen Goran Ivanisevic en Patrick Rafter. Om maar eens wat te noemen. Uiteindelijk toch bij de radio. En hoe!
In 1988 als radioverslaggever achter het doel van Hans van Breukelen bij PSV- Real Madrid (0-0)
Het ultieme doel was bereikt. Eigenlijk heb ik dat vaak gehad. Als ik iets heel graag wilde, lukte dat meestal ook wel. En natuurlijk heb ik onderweg ook wel mazzel gehad. Gingen er deuren open, als ik er toevallig voor stond. Maar, een bekende bank zegt in haar reclameslogan: het begint met ambitie. Ergens vol voor gaan als je iets echt wilt, dat zit wel in mij! Misschien helpt mijn sterrenbeeld -Ram- daar ook wel aan mee. Het heeft mij in elk geval gebracht waar ik nu sta.
(Op 1 april a.s. ben ik 40 jaar journalist. In januari, februari en maart zal ik wekelijks in blog-vorm de nodige anekdotes uit 40 jaar Journalistiek prijsgeven, inclusief foto’s uit den ouden doosch! Soms hilarisch, soms spannend, misschien ook wel onthullend! Volgende week deel 3, ‘Slim werken is ook een optie’)
Eddy Jansen Blog 