Je kent dat waarschijnlijk wel: je maakt iets mee, je bent ergens en dan krijg je ineens zo’n flashback naar iets, een moment van vroeger. Dat had ik dus gisteren. Het zal rond 1968, 1969 geweest zijn. Ik woonde in Wassenaar en mocht voor het eerst ‘uit’. Mijn stapavonturen beperkten zich tot die tijd tot schoolfeestjes en partijtjes bij vriendjes en vriendinnetjes thuis. Ik herinner mij een feestje bij een meisje met een tamelijk welgestelde ouders in een groot statig huis in Den Haag. Aan de Laan van Meerdervoort. Met muziek van de Beatles, Stones en Golden Earrings, toen nog met S! Er waren veel mensen en werd werd volop gedanst. Het moet echt het eerste discofeestje in mijn leven geweest zijn. Waar ik overigens keurig door mijn vader gebracht en weer opgehaald werd.
Maar, terug naar Wassenaar. Ik mocht voor het eerst ‘uit’. Niet op vrijdag- of zaterdagavond! Nee, op zondagmiddag. Naar een veredelde jeugdsoos, de Waxing Moon. Door wijlen mijn moeder steevast als de Waxie Moen uitgesproken. Die soos zat in zo’n houten wijkgebouwtje niet ver van ons huis af. De ramen waren donker gemaakt om op zondagmiddag toch nog een beetje sfeer te ceeren. Er hingen visnetten aan het plafond met lege wijnflessen erin. Er hingen grammofoonplatenhoezen van Wilson Pickett en Percy Sledge aan de muur, er stonden van die gymzaal-banken langs de kant en er hingen slingers. Er was een bar voor drank, maar geen idee of er ook alcoholische drank geschonken werd. Een disk-jockey draaide op een podiumpje in een hoek de muziek en ik vond het geweldig! Ik herinner mij dat ik er de eerste keer wat onwennig binnen liep. Ik trof er leeftijdsgenoten die bij mij op school zaten, maar ook mensen die ik nog nooit gezien had. Volgens mij ging ik er de eerste keer heen met Inge Visser en Mariette Kaptein, toevalligerwijs allebei dochters van een (banket)bakker in Wassenaar. Verschillende bakkers, wel te verstaan. Het was mijn eerste ervaring met een dansvloer en op ‘When A Man Loves A Woman’ van Percy Sledge, ‘Sitting On The Dock Of The Bay’ van Otis Redding of ‘Tramp’ van Otis Redding en Carla Thomas met een meisje dansen. Ik was 17! En die twee meisjes vonden de DJ trouwens wel interessant. Die DJ was Rob Beuk, zoon van een winkelier in electronische apparatuur in Wassenaar. Toen ik Rob Beuk daar plaatjes zag draaien, wist ik het: dát wil ik ook! Enfin, de rest is geschiedenis!
Gistermiddag draaide ik op de reunie van de Eindhovense Maddox-discotheek. Dat was in een zaaltje annex bar bij een indoor skibaan in Woensel. De sfeer was precies zoals vroeger in de Waxing Moon in Wassenaar. Een niet al te grote ruimte, kleine bar, dito aankleding. Beetje schemerig ook. Het was zondagmiddag, het was er gezellig vol, veel liefhebbers van soulmuziek en we draaiden muziek van Otis Redding, Wilson Pickett en Arthur Conley. Er werd gedanst zoals dat ook vroeger het geval was en ik kreeg ineens die flashback naar 1968, 1969. Naar de zondagmiddagen in de Waxing Moon in Wassenaar. Dit was nou typisch zo’n zondagmiddag, waarop er eigenlijk in al die jaren niets veranderd was. Alleen was ik nu de DJ!
Eddy Jansen Blog 
Verleden en heden……het kan nog steeds..Soul Stay’s…..Was leuk Ed…;-)
Hoi Eddy … doet mij deugd, zo’n leuk verhaal uit het verleden
kwam ik dus bij het surfen op het net héél toevallig tegen.
groeten van DJ Rob
Wat leuk, lees ik een stukje over de Waxing Moon club kom ik mijn naam tegen Inge Visser en vriendin Hennie Kaptein.
Hallo Eddy,
Leuk verhaal.
Ik “geboren Wassenaarder” kwam (1967-1968) elke zondag in de Waxing Moon Club, tenzij ik op moest treden met onze “band uit Wassenaar. Deze band heette eerst The Flashlights daarna K1751 en weer daarna The Jars. Op een gegeven moment repeteerden wij in de Waxing Moon Club en daar stond ook mijn slagwerk. Wij moesten optreden in Den haag en ik haalde mijn slagwerk op uit de Waxing Moon Club, een aantal dagen daarna was de Waxing Moon Club afgebrand. Was een mooie tijd, had het niet willen missen.
Groeten,
Fred Trommel
Hoi Fred ben jij dé Fred die een tijd op de “Steek”woonde? …melkglas in de wand naar de keuken..groetjes Coby
Hallo,
Wie is Coby?
Je bedoeld De Streek in Oosterend? (Easterein) Als je dat bedoeld, dan is het antwoord ja. Ik was daar pottenbakker en zat jaren lang als drummer in een band. Dat van het glas melk weet/snap ik niet.
Groeten,
Fred
Hallo Coby,
Na lang nadenken schoot het mij te binnen wat je bedoelde met melk glas. Dat waren de kleine vierkante raampjes naar de keuken. Misschien wil je nog even reageren dan kunnen we even bij praten over die tijd. Ik weet nog steeds niet wie jij bent….vind ik wel jammer.
Groeten Fred uit Bolsward.
Hi Coby, hoe gaat het nu met je, 5 jaar later? Groeten Fred Trommel (Easterein)
Coby Hello, where are you!
Fred.
Leuk om te lezen, ik was in die tijd de organisator van het geheel en heb toent dankzij burgermeester Geertsema het mogen runnen. In 68 ben ik gestopt en bij Pal Acket gaan werken, great memories Grt Theo van den hoek
De Waxing Moon Club was eigenlijk een club met leden. En het bestond al voor 1968 (Dhr. van Kesteren, meen ik), maar niet in de “68 vorm”, zoals bovenstaand beschreven. De DJ Rob Beuk bijv. is, na de herstart van de club, in 1968 gestart. Er waren op dat moment weinig andere aktiviteiten in het houten gebouwtje. Jan Stegeman, de fotograaf, had er zijn doka. Een jaar later, op initiatief van de Gemeente, werden er meer aktiviteiten in het gebouwtje gehouden, zoals een kinderopvang. Het gebouwtje is inderdaad op een hete zomerse dag afgebrand. In 1968 speelde er elke maand een keer een live band, zoals Group 1850, The Bintangs en Super Sister. Super Sister heeft de ruimte ook een tijdje als oefenruimte gebruikt. Velen zullen zich ook nog wel de knokpartijen met onze Molukkers herinneren. En ja, Theo van den Hoek, die aan de andere kant van de brug woonde, en Fred Trommel herinner ik me ook nog, natuurlijk. Het Bestuur van de club bestond oa uit: Joop van der Oord, Theo Braakman, Doortje Theil, Kor (?), Paul (?) met de bouvier. Ik vergeet er vast nog een paar, maar ikzelf was er ook onderdeel van. Gr, Marcel de Romijn
Bent u Marcel de Romijn uit wassenaar?
Groet, Fred Trommel
Ja, natuurlijk, Fred. Jij woonde 3 huizen verder in de zelfde straat. Ik heb heel wat naar jouw drumwerk (met plaatjes erbij) kunnen luisteren…
Je vader (HTM, meen ik) en moeder, zussen Bep (van Egmond) en Sonja herinner ik me ook nog. Jullie buren waren de families Hoek en Wessel.
Wil Zonneveld woont nu in jullie huis, meen ik me te herinneren.
Hey Marcel, Leuk van je te horen! Dit is100 jaar geleden. Ja klopt jullie woonde naast Mevrouw en meneer Annema – Gerrit – Sietse – Jelle – Gepke. ( zij hadden destijds nog een zoon met de naam Theo, die “helaas” vrij vroeg is overleden)
Ja de buurt werd waarschijnlijk gek van mijn getimmer achter dat drumstel. Ik doe dat nog steeds, heb overal met onze band al gespeeld in Nederland. Ja mijn vader werkte als conducteur bij de HTM (traject Wassenaar – Leiden – Den Haag en weer terug) hij is in 1966 overleden. De familie Hoek waren de andere buren, Met Hans (de duiven melker) Ronald en Willeke. Aan de andere kant de familie Wessel, met Dik – Wil – Eri en Rob. Weer wat verder, klaverveld – Vlieland – Kruger en…..kan ik helaas niet opkomen. Mijn zuster Bep en Eddy woonde op nummer 10 bij jullie aan de overkant. Eddy woont daar nog steeds. Sonja woont nog steeds in Wassenaar. Ik woon inmiddels 43 aar in Friesland, het is inmiddels 8 jaar geleden dat ik voor het laatst in Wassenaar ben geweest, dus dat wordt zoeken als ik die kant weer eens opga. Zonneveld ken ik niet, ik ben te lang uit Wassenaar weg. Ik wee nog at je vader aan de Berkheistraat werkte bij een uit deuk bedrijf..klopt dat?
Tot zover. Hou je haaks, Vriendelijke groeten Fred.
PS. Je kunt mij ook vinden op Facebook onder mijn eigen naam.
Klopt allemaal, Fred, behalve dat van de Berkheistraat. Niet helemaal mis, want
het was een broer van mijn vader, die daar werkte. (autoherstel de Spiegel) Ik kom ook maar zelden in Wassenaar, maar enige jaren geleden stond ik in Wassenaar en kwam Wil Zonneveld tegen (waarmee ik op school heb gezeten). Hij vertelde, dat hij nu in jullie oude huis woonde en dat Gepke bijv. nog in het huis van haar ouders woonde. Tja, dat laatste huis (naam) kan ik ook niet zo snel opkomen; ze hadden altijd een herdershond – net als jullie, meen ik. Ah.. Parlevliet — nu ik er over nadenk. In het laantje woonde de grootouders, die wij “Opie” noemden en waar we eieren haalden. Naast Parlevliet was eerst een ruimte waar maar een huisje stond. Daar woonde “Dikke Piet”. Later zijn daar 3 huizen tussen gezet. Tja.. allemaal bijnamen: “Kluifie” Klaverveld en “Witte” Borsboom etc.. En ja, om heel eerlijk te zijn; niet iedereen zat op jouw drumspel altijd te wachten…. Maar goed; het is inderdaad bijna een eeuw geleden. Ik herken nu nog weinig van Wassenaar. Groeten Marcel
Ooit gedacht aan een Waxing Moon-Reunie?? Zo’n 50/55 jaar later??
Best een leuk idee zo’n reunie, hoor. Ik vraag me wel af hoeveel mensen er geintresseerd zouden zijn of nog in de buurt van Wassenaar wonen? Ik zelf woon in Drenthe, Theo Braakman in de USA en Doortje Theil in Schotland bijvoorbeeld. En wellicht zijn er al enige niet meer onder ons, zoals bijv. Menno Buch, die er samen met zijn vriend Kos Blommers regelmatig kwam.
ter info: officieel werden er geen alcoholische dranken geschonken. Ik weet echter wel, dat sommige bezoekers wel eens wat bij zich hadden, zoals bijv. hasj.
Maar… voorlopig mag een reunie, in deze Corona tijd, toch niet gehouden worden. (jammer) Een idee voor een ruimte? Gr, Marcel
Leuk idee, hou me op de hoogte
Grt Theo van den hoek
Hoi Marcel, (Citaat) En ja, om heel eerlijk te zijn; niet iedereen zat op jouw drumspel altijd te wachten….
Dat begrijp ik wel, zo asociaal was ik nu ook weer niet. Ik had er alleen “met alle respect” weinig zin in om mijn grote hobby door sommige mensen/buren af te laten nemen in die tijd. Zeurpieten had/heb je bijna overal. In de avond speelde ik summier, meestal overdag en ook niet elke dag. Vergeet niet dat het een heel andere tijd was. Voor de goede orde Martin, ik voelde mij in het geheel niet aangevallen door je reactie hoor?
Verder alles goed met je?
Vriendelijke groeten,
Fred
Marcel de Romijn.
Groeten, Fred