Ik heb er in mijn blog bij het overlijden van Johan Cruyff in 2016 al eens over geschreven. Mijn eerste persconferentie was in 1968. Ik was 17 jaar en zat op de MULO in Wassenaar en hield mij daar onder meer bezig met de schoolkrant. Ajax zou voorafgaande aan een belangrijke Europa Cup-wedstrijd tegen het Turkse Fenerbahce enkele dagen een trainingskamp beleggen in hotel Duinoord in Wassenaar. En trainen op de velden van Blauw Zwart, waar ik destijds voetbalde. Duinoord lag tussen Wassenaar en het strand de Wassenaarseslag waar ik zomers heel wat uren ben geweest. Maar ín Duinoord was ik nog nooit geweest. Ik meende aanvankelijk dat het om een trainingskamp van het Nederlands elftal ging. Maar het betrof dus Ajax. Via-via kwam ik er achter dat er ook een persconferentie was: dát was een mooi onderwerp voor de schoolkrant, meende ik. In die tijd hoefde je daarvoor nog niet vooraf te accrediteren; je kon er zó binnenlopen. Wat ik op die gedenkwaardige dag in november 1968 dan ook deed. Daar stond ik dan, als verslaggevertje van de schoolkrant van de Wassenaarse Willibrordus MULO. Temidden van bekende sportjournalisten als Kees Jansma en Koen Verhoef. En Jan de Deugd van de Telegraaf. Die stonden allemaal in een grote kring -zie foto- om Ajax-trainer Rinus Michels heen.
De spelers waren gemakkelijk aanspreekbaar. Ze zaten te kaarten, maar je kon ze van alles vragen. Geen idee meer wat ik toen vroeg. Ik was volgens mij nogal onder de indruk van alles wat ik daar zag en meemaakte. Ik was tenslotte nog nooit op een persconferentie geweest. Al die bekende voetballers, die ik tot op de dag van toen alleen maar op televisie had gezien! En dan ook nog gewoon iets aan Johan Cruyff kunnen vragen! Jammer dat ik er geen foto’s van heb. Bijgaande zwart-wit foto’s heb ik op internet gevonden: meer is er niet te vinden. De schoolkrant van destijds heb ik ook niet meer, want ik heb er destijds wel een verhaaltje over gemaakt. Over mijn eerste persconferentie. Er zouden er later nog zóveel volgen!
Dit hele verhaal kwam vanmorgen weer naar boven, nu ik -52 jaar later- dit (carnavals) weekend weer terug ben in Hotel Duinoord. De bedoeling was om deze zondag na het ontbijt lekker een stuk te gaan fietsen in de duinen rondom Wassenaar. Richting Hoek van Holland. Of Zandvoort. Met een beetje tegenwind had ik al rekening gehouden. En met een spatje regen ook. Daar kun je je tegen kleden. Maar de storm, windkracht 9 en bakken regen maken het zelfs gevaarlijk om op de racefiets te stappen. Dus ik zit lekker binnen met een kop koffie deze blog te typen. Over mijn herinneringen aan Hotel Duinoord in Wassenaar.
Geef een reactie