Het geweldige marathon-feestje bij Dijk9 was zondagavond het laatste klusje van mijn ‘alter ego’ Eddy Jones. Na zoveel jaren draaien vind ik het mooi geweest.
Het kost me fysiek steeds meer moeite; een uurtje draaien is oké, maar ik trek dat soort lange sessies van vier, vijf tot wel zes uur niet meer. Toen ik vanmorgen uit bed kwam wist ik het ook weer! Ik ben geen 18 meer, hè? En als ik draai, dan sta ik niet als een zoutzak achter de dj-booth. Dan doe ik mee, zo ben ik nou eenmaal!
Ik heb wel eens grappend gezegd dat ik wil voorkomen dat ze gaan vragen “of die oude grijze man achter de dj-booth weg kan”. Nou is dat gelukkig nog nooit gebeurd. Maar dat moment wil ik vóór zijn en ik wil graag zelf bepalen wanneer ik stop, voordat anderen dat voor mij doen. Gisteren vond ik een mooi moment. Ik speelde al langer met het idee. Draaien bij Dijk9 was de afgelopen vijf jaar één van de leukste klussen die er door het jaar heen waren. Eerder heb ik natuurlijk bijna acht jaar de 70’s-80’s party Classics Dance Night’s overal in Brabant gedraaid. En de laatste jaren af en toe bij de Wildeman, Playerz, de Gaper en Berlage achter de dj-booth gestaan. Na zo’n topfeestje als afgelopen zondag is het een goeie gelegenheid om zeggen dat het mooi is geweest. En dat is het ook geweest: kei-mooi! Jullie allemaal bedankt voor de support!