Net 55 jaar is-ie inmiddels. En dat is Bryan Guy Adams (Kingston, Ontario, 5 november 1959) misschien wel aan te zien, maar zeker niet aan te horen! Want qua stemgeluid heeft Bryan Adams de tand des tijds aardig overleefd. Er zit absoluut nog geen sleet op deze rock-veteraan.
Prima backdrop voor visuals en close-up’s!
Alle grote hits uit zijn imposante ruim 30-jarige carriere kwamen maandagavond in de Amsterdamse poptempel Ziggodome voorbij en met het gegeven dat het zijn vijfde concert in vijf dagen tijds was is er met de stem van de Canadees nog niets mis. Lekker rauw bij de stevige rocknummers en sexy bij ballads als Heaven, Please Forgive Me en Have You Ever Really Loved A Woman. Adams is een echt podiumdier. Gesteund door zijn vier-koppige band straalt zin om voor zo’n volle Ziggodome op te treden er vanaf. De bezoekers zijn fans van weleer: de gemiddelde leeftijd schommelt tussen de 40 en 55 jaar en de Canadees moet flink z’n best doen om de meute die níet vlak voor het podium staat óók in beweging te krijgen. Dat lukt als hij al bij het derde nummer de eerste tonen van Run To You inzet. Zijn eerste grote hit uit 1985 blijkt voor iedereen het startsein voor het feest der herkenning te zijn. Precies 30 jaar na de release van zijn meest succesvolle album Reckless in 1984, toert Adams met zijn band de aardbol rond. Reckless bevatte maar liefst zes grote hits: Run To You, Kids Wanna Rock, Somebody, Summer Of 69, One Night Love Affair en It’s Only Love, een duet met Tina Turner. Zijn grootste hit scoorde Adams in 1991, onder leiding van de Zuid-Afrikaanse top-producer Robert John ‘Mutt’ Lange: (Everything I Do) I Do It For You werd een wereldwijde nummer 1-hit en stond in ons land zelfs twaalf weken op één.
Bryan Adams in actie in de Ziggodome
Op het podium van de Ziggodome ontpopt Adams zich als een echte entertainer. Hij loopt al spelend op zijn gitaar en zingend van links naar rechts en zoekt daar het publiek op de tribunes op. Adams is echter niet de enige showman op het podium vanavond. Ook drummer Mickey Curry en met name gitarist Keith Scott stellen alles in het werk om het publiek te amuseren. Scott toont zich gedurende de show onvermoeibaar. De gitarist is al ruim dertig jaar een trouwe metgezel van Bryan Adams en is een uitmuntende muzikant. Tijdens zijn gesoleer wordt duidelijk hoe groot het aandeel van Scotts typerende gitaargeluid is in de muziek van Adams. De chemie tussen beiden is onmiskenbaar aanwezig en boeiend om naar te kijken.
Af en toe grijpt Adams naar zijn acoustische gitaar om de juiste sfeer bij de juiste song te krijgen. Bij Heaven hoeft Adams zelf nauwelijks mee te zingen: dat doet het 15.000 koppige publiek voor hem, dat niet alleen déze tekst moeiteloos uit het hoofd meezingt. Aan het slot van de show, na nummers als Summer of 69, The Only Thing That Looks Good On Me Is You, 18 Till I Die en het bij afwezigheid van Mel C. solo gezongen duet When You’re Gone (1998), besluit Adams zijn bijna twee-en-een half uur durende show met een verrassende acoustische set. Waar andere artiesten zouden opbouwen om af te sluiten met een knaller of ’n grote hit, doet Adams dat anders zónder de show als een nachtkaars te laten uitgaan. Hij creeert de juiste sfeer als hij iedereen vraagt zijn mobiele telefoon te laten schijnen. “Daar heb ik toch al de hele avond tegenaan moeten kijken!” zegt hij enigszins cynisch.
Het podium kende geen overdaad aan licht; er hingen nog geen vijftig ‘moving-heads’
Het geluid in de Ziggodome was zoals altijd voortreffelijk. De ondersteuning met licht en visuals was simpel, maar voldoende. Een grote vidiwal liet wisselend filmpjes of de muzikanten-in-close-up zien en qua licht was er geen overdaad. Het was goed genoeg. Het ging om Bryan Adams en zijn songs en de Canadees kwam in deze setting meer dan uitstekend uit de verf. En daar ging het tenslotte om!
[Bryan Adams’ Reckless-tour, Ziggodome Amsterdam, maandag 8 december 2014]
Eddy Jansen Blog 